شستن قالی و قالیچه در چشمه علی

شستن قالی و قالیچه در آستانه نوروز با چند سال گذشته متفاوتتر شده است. سالها پیش که آپارتمانها آنچنان در شهرها ریشه ندوانده بودند بیشتر مردم قالیهایشان را توی حیاط خانهشان میشستند.
البته برخی هم قالی و قالیچهشان را میفرستادند به قالیشویی و دم عیدی خانه و اسباب و سایل آن را اساسی تمیز میکردند. باید به شستن قالی در چشمه علی تهران هم اشاره کنیم که هنوز هم مثل گذشته مردم آن منطقه دستبافته هایشان را در چشمه علی که دیگر مثل گذشته آب ندارد، میشویند؛ سنت و عادتی که با گذشت چندین دهه همچنان برقرار است.
چشمه علی در جنوبیترین نقطه شهر تهران در حال حاضر روزهای شلوغی را پشت سر میگذارد، اهالی این محله فرش و قالیچه و کنار و گلیم را میآورند کنار چشمه و با جارو و تی فلزی و شوینده فرش، خود را تمیز میکنند.
این کار نه پولی میخواهد نه وقتی برای انتظار فقط حوصله میخواهد و کمی انرژی! علی مرادی، مرد ۶۰ سالهای که به قول خودش آبا و اجدادش ساکن این منطقه بودهاند درباره شستشوی فرش در کنار چشمه علی به ما میگوید:« نه اینکه بگوییم وضع مالی مردم بد است و به همین خاطر فرشهایشان را اینجا میشویند بلکه این کار در طول سالهای سال تبدیل شده به یک سنت.
یادم نمیرود بچه که بودم با مادر و برادرهایم برای شستن فرش به اینجا میآمدیم. کلی از همسایهها اینجا میآمدن برای شستن فرش. هم کار بود هم تفریح. با همسن و سالهایم برای شستن فرش مسابقه میگذاشتیم. یادش بخیر.»
ابراهیم محمدی ۴۲ ساله هم حرفهای هم محلهای خود را تایید میکند و در ادامه حرفهای او میگوید:« این کار حس خوبی دارد که کنار مردم در حال شستشوی فرش هستیم. قالی و قالیچه را میشوییم و از گذشته برای همدیگر تعریف میکنیم، خسته هم نمیشویم. بیشتر آدمهای اینجا یکدیگر را میشناسند. بعد از شستشو کمک میکنیم و فرشها را پهن میکنیم روی تپه سنگی تا آبش برود. هم فال و تماشاست و هم اینکه فرش خانه را برای یکسال تمیز میکنیم.»
مریم زرینی که همراه دو پسر کوچکش برای شستن قالیچههای خانهاش آمده درباره شستشوی فرش در چشمه علی حرفهای جالبی میزند: «آب چشمه علی خاصیت عجیبی دارد. شما فرشتان را با آب لولهکشی بشویید و ببینید چطور تمیز میشود و بعد فرش دیگری را با آب چشمه بشویید و نتیجهاش را با هم مقایسه کنید. آب چشمه فرش را تمیز و براق میکند این را من نمیگویم از هر کدام از اهالی بپرسید حرف مرا تایید میکنند.»
چشمه علی در میان مردم شهرری جایگاه خاصی دارد، چشمهای که قدمت آن را هشت هزار سال تخمین میزنند. چشمه علی در فصل گرما تفرجگاهی است برای کودکان و نوجوانان که در گرمای تابستان تنی به آب میزنند و پایان سال محلی است برای شستشوی قالی و قالیچه.