چرا برخی فرش ها بافت‌شان دو دست می‌شود

برخی فرش‌ها پس از بافته شدن دارای ایراداتی هستند همچون «دو دست شدن بافت‌شان». اما چرا این اتفاق می‌افتد سئوالی است که به آن پاسخ می‌دهیم.

در بعضی موارد دیده شده است که پس از مدتی بافنده یا بافندگان به دلایل مختلف همچون بیماری، نقل مکان، عدم توافق با کارفرما و … از ادامه کار منصرف می‌شوند بنابراین به ناچار باید از بافنده دیگری استفاده کرد.

پیدا کردن بافندگانی که از نظر مهارت بافت شرایط جسمی و حتی روحی یکسان باشند با مشکلات زیادی همراه است. چنانچه از نظر جسمی بافنده دوم که جایگزین بافنده اول شده قوی‌‌تر باشد بدیهی است که شدت ضربات دفتین و حتی مقدار کشیدگی پود باعث دو دست شدن فرش بین قسمت اول و دوم آن می‌شود.

حتی عدم دقت در هنگام قیچی کردن پرزهای اضافی گره‌ها توسط دو بافنده مختلف باعث می‌شود که بین دو قسمت بافته شده، اختلاف سطح ایجاد شود. سطح فرش به صورت موج‌دار و ناصاف دیده می‌شود و پس از پایان فرش باید با استفاده از قیچ‌های برقی تمام فرش را بصورت یکسان پرداخت کرد.

داشتن مهارت یکسان از نظر بافت صحیح، پودکشی درست، گلیم‌بافی و شیرازه یکسان و درست از جمله مواردی است که از دو دست شدن بافت جلوگیری می‌کند. حتی دیده شده بافنده دوم که جایگزین بافنده اول شده از نظر گره مورد استفاده با بافنده اول تفاوت دارد.

به عنوان مثال قسمت اول فرش با گره فارسی بافته و قسمت بعدی با گره ترکی بافته می‌شود. اختلاف در خواب گره‌ها باعث تداعی دورنگی در فرش می‌شود.

تجربه اثبات کرده روحیه مشترک بین دو بافنده می‌تواند بطور مستقیم در کیفیت فرش تاثیرگذار باشد. بافنده‌ای که بدون مشکلات روحی و روانی و دغدغه فرش می‌بافد به طور مسلم از همه مهارت‌ها و سلیقه‌های شخصی خود در بافتن بهتر فرش استفاده می‌کند و بالعکس.

بافنده‌ای که با داشتن مشکلات روحی و حتی اقتصادی بافتن فرش را آغاز می‌کند هیچگاه نمی‌تواند از مهارت‌ها و امکانات روحی و جسمی و فکری خود برای بهتر شدن بافت بهره ببرد.

به هر جهت هنگامی که ناگزیر به جایگزین کردن بافنده دیگری باشیم باید دقت کنیم تا هر دو بافنده از نظر روحی و جشمی و مهارتی حتی المقدور در شرایط یکسانی باشند. این امر حتی در بافتن فرش‌هایی که به لحاظ بزرگ بودن از دو یا چند بافنده استفاده می‌شود نیز مصداق دارد.