مسئولان مرا نمی‌بینند
درد دل های گلیم باف معلول سیرجانی
«مسئولان مرا نمی‌بینند. آنها با بی‌توجهی مرا نادیده می‌گیرند ولی نمی‌دانند من و امثال من دانه‌هایی هستیم که جوانه می‌زنیم و سبز می‌شویم.» اینها حرفهای محمد علی شاهمرادی توانخواه و هنرمند سیرجانی است که گلایه‌هایی از مسئولان شهرش دارد.
محمدعلی دانشجوی رشته صنایع چوب است اما علاقه‌ای به این رشته ندارد و در آینده قصد تغییر رشته دارد. علاقه به یادگیری در زمینه فرش و رشته مرتبط با فرش و بافندگی است. در خانواده‌ای ۹ نفره با وجود مشکلات خاص خود زندگی می کند.
این جوان ۴ برادر دارد که سه نفرشان معلولیت شنوایی دارند. پدرشان کارگر نمایشگاه کامیون با درآمد ماهیانه ۵۰۰ هزار تومان است که با داشتن ۷ فرزند این حقوق کفایت زندگی‌شان را نمی‌کند.
مادر و یکی از خواهران محمد علی، بیماری حاد قلبی دارند اما با وجود تمام این مشکلات او معتقد است که معلولیت محدودیت نیست و امید بسیاری به آینده دارد.
خبرنگار هفته‌نامه شیرگان با این جوان گفت و گویی کرده است که از نظرتان می‌گذارنیم.
محمدعلی چه شد که با وجود معلولیت به بافندگی علاقه پیدا کردی؟
من کم شنوا هستم. فرزند گلیم از شهر جهانی گلیم سیرجان. من از کودکی کنار مادرم به صورت حرفهای گلیم بافی را آموختم و به بافت گلیم مشغول شدم و به واسطه این حرفه توانستم بخش زیادی از مخارج زندگی‌مان را تامین کنم.
در تخصص گلیم بافی چه موفقیت‌هایی تاکنون بدست آورده‌ای؟
در سال ۱۳۹۶ به مسابقات هنری کشوری رفتم و رتبه اول این مسابقات را کسب کردم، در سال ۱۳۹۸ در مسابقات مهارت آزاد کشوری مقام سوم را به دست آوردم، در نوزدهمین نمایشگاه دستاوردهای پژوهشی و فن بازار از طرف دانشکده فنی و حرفهای شرکت کردم و همانجا از من دعوت شد برای معرفی گلیم شیرکی پیچ از شبکه دو شرکت کنم ولی دریغ از یک حمایت از طرف مسئولین شهر.
در رابطه با گلیم بافی با توجه به اینکه سیرجان شهر جهانی گلیم معرفی شده است، چه مشکلاتی وجود دارد؟
گلیم بافی یک هنر اصیل ایرانی است ولی متاسفانه به نظر می‌رسد در این سال‌ها با توجه به اینکه سیرجان به عنوان شهر جهانی گلیم شناخته شده و با بوق و کرنا به جهان معرفی کردند ولی هیچگونه حمایتی از بافندگان این هنر در سیرجان نشد، فقط اقدامات نمایشی در حد حرف و بازدید.
از طرفی گرانی‌های اخیر در بحث مواد اولیه بافت گلیم به این صنعت ضربه وارد کرده است، هزینه نخ، رنگرزی و دار و … بالا رفته و از آن طرف دستمزد بافندگان به واسطه وجود دلالان پایین آمده و این باعث افت تولید و عدم اشتیاق برای ورود مردم در تولید و یادگیری این صنعت است.
چه انتقادی نسبت به عملکرد مسئولین در خصوص گلیم بافی و کمبود امکانات و مشوق‌ها داری؟
مسئولین باید به این نکته توجه کنند که گلیم و گلیم بافی بیانگر آداب و رسوم و فرهنگ مناطق مختلف است و شایسته نیست با این هنر به این شکل برخورد شود و باید فکری برای توسعه این حرفه و هنر بردارند و با حمایت از افرادی که در این حرفه مشغول هستند فضا را به گونه‌ای فراهم کنند تا باعث تشویق بقیه افراد شود.
از مسئولین شهرستان بخصوص نماینده شهر و اعضای شورای اسلامی شهر و شهردار به عنوان متولی شهر جهانی گلیم با توجه به اینکه چندین بار با ارسال فیلم، عکس و همچنین نمونه از کارهای صورت گرفته خود برای حمایت، اما تاکنون هیچگونه استقبالی از سوی مسئولان در راستای حمایت از بنده صورت نگرفته است.
این عدم حمایت مسئولان، باعث بی انگیزگی قشر بافندگان گلیم شده است؟
۱۵ سال گلیم می‌بافم برای خرج زندگی، فکر کنم که تنها مردی در سیرجان هستم که گلیم می‌بافم و شاید برای خیلی‌ها عجیب باشد در شهر جهانی گلیم زندگی می‌کنم و حرفه‌ام گلیم بافی است ولی حمایت نمی‌شوم.
قرار بود در روز ولادن حضرت علی اکبر(ع) طی مراسمی از جوانان شایسته تقدیر شود که اسم من هم در لیست جوانان شایسته بود ولی در آخرین لحظات نام مرا پاک کردند و فرد دیگری را به جای من معرفی کردند که باعث دلخوری و سرشکستگی من شدند.
به عنوان یک گلیم باف چه درخواستی از مسئولین شهر جهانی گلیم دارید؟
من از کودکی گلیم می‌بافم و تقریبا دو سال است که به صورت مستمر در این حوزه مشغول هستم. زحمت بافندگی گلیم شیرکی پیچ زیاد است اما ارزان فروش می‌رود، در اثر بافت مستمر گلیم چشمانم ضعیف شده و کمر، پا، زانوهایم مشکل پیدا کرده‌اند اما تحمل می‌کنم چون خرج زندگی و خانواده‌ام را از این راه تامین می کنم.
مهمترین درخواست من از مسئولان حمایت از قشر بافندگان گلیم است که شامل داشتن امنیت شغلی، بیمه درمانی مناسب و … است.
و حرف آخر.
آمادگی بافت هرگونه طرح مورد پسند از جمله آرم ادارات، موسسات، شرکت‌ها و بقیه مشاغل را به صورت گلیم شیرکی پیچ دارم و آماده همکاری با نهادهای دولتی و بخش خصوصی در این رابطه هستم.
