انفعال وزارت صمت در قبال فرش دستبافت
انفعال وزارت صمت در قبال فرش دستبافت در این چند سال گذشته را باید جدی گرفت، بیتوجهی به این هنر اصیل و قدیمی از سوی متولیان دولتی فرش منجر به سقوط تولید و صادرات آن شده است و جامعه فرش از این وضعیت به شدت گلایمندند.
وضعیت فرش دستبافت در پی تحریم آمریکا، افزایش چندباره نرخ ارز، بیتوجهی و حتی گاهی بیمسئولیتی متولیان آن و از همه بدتر قاچاق سازمانیافته فرش افغانستانی به داخل کشور، قالی ایرانی را در آستانه فروپاشی قرار داده است.
در این میان برخی از طراحان فرش، رنگرزان و مرمتکاران ایرانی برای یافتن فرصتی جدید و امرار معاش به کشورهای دیگر همچون نپال، چین و ترکیه مهاجرت کردهاند. ترکیهایها از این مهاجرت نیروهای متخصص خوشحال و راضیاند. آنها فرشهای قدیمی و آنتیک و هر فرشی که از سراسر جهان به کشورشان برای ترمیم و مرمت ارسال میشوند به مرمتکاران ایرانی مقیم کشورشان واگذار میکنند و گذشته از اینکه سود سرشاری از این بابت بدست میآورند خود را به عنوان تنها کشور خدماتدهنده به فرش و دستبافته معرفی کردهاند!
در زمینه انفعال وزرات صمت و مرکز ملی فرش، سال گذشته حمید حاجی پور، سردبیر سایت گلچه فرش مشکلات و موانع بر سر راه این حوزه را در قالب گزارشی مکتوب برای چندتن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که عضو فراکسیون توسعه زیرساختهای فرهنگی، سیاحتی و نمایشگاهی هستند، ارسال کرد.
در ادامه و با توجه به دغدغهمند بودن نمایندگان مورد نظر از جمله خانم هاجر چنارانی، نماینده مردم نیشابور در مجلس، وی همان مشکلات و موانع بر سر راه تولید و صادرات را آبانماه سال گذشته در قالب طرح موضوع برای وزیر صمت ارسال کرد که پاسخ مرکز ملی فرش قانعکننده نبود.
در حالی که مرکز ملی فرش و در راس آن رییس هلالاحمری آن یکسال زمان داشت که دستکم بخشی از این مشکلات همچون برخورد با پدیده فرش قاچاق افغانستانی را با جدیت دنبال کند، هیچ اتفاق مبارکی در حوزه فرش رخ نداد و هر روز شاهد تنزل و از دست رفتن بازارهای داخلی و جهانی فرش هستیم.
دقیقا یکسال پس از ارسال نامه پیگیری مشکلات جامعه فرش یعنی ۱۰ آبانماه سال ۱۴۰۰ میگذرد، روزی است که سید رضا فاطمی امین، وزیر صمت در مجلس مورد استیضاح نمایندگان مردم قرار میگیرد و یکی از منتقدان وی یعنی هاجر چنارانی همان مشکلاتی که از سوی سردبیر سایت گلچه برای وی ارسال شده از وزیر صمت و پشت تریبون مجلس مطابه خواهد کرد، مطالبهای که سالیان سال است متولیان فرش یا آن را نمیشنوند یا خود را به نشنیدن میزنند.