زخم کرونا به بازار فرش
کرونا به بازار فرش زخم زده است این را می‌توان را از خلوتی بازار آن هم چند روز مانده به نوروز و گلایه بازاریان دریافت.
این ویروس آنچنان جولانی می‌دهد که کسی جرات نمی‌کند جانش را کف دستش بگیرد و در بازار قدم بزند و به دنبال چیزی بگردد که برای خریدش برنامه‌ریزی کرده بود از جمله فرش!
کرونا مغازه‌ها و حجره‌ها را به تعطیلی کشانده و آنهایی که امیدشان برای فروش آخر سال بود به ناچار قید ماندن را زدند و حالا بازار و صنایعی جانبی محصولات مختلف از جمله فرش دچار چالش غیر قابل پیش‌بینی شده‌اند.
اما سوال اینجاست که شیوع کرونا تا چه اندازه به لایه‌های مختلف اقتصاد فرش ضربه زده است، هادی پورجهان فعال حوزه فرش در این باره عنوان می‌کند: «مطلب مهم این است که تعطیلی نسبی بازار به دلیل شیوع این بیماری به خودی خودی موجب رکود همه لایه‌های بازار شده است ضمن اینکه فرش جزو ملزومات درجه چندم زندگی افراد است و خرید آن در روند گذران زندگی‌شان موثر نیست و اینکه این تعطیلی اجباری موجب کاهش بنیه مالی اقشار متوسط اجتماع که می‌توانستند بخشی از جامعه هدف مصرف فرش باشند، می‌شود.»
در این میان برخی از مشاغل توانسته‌اند با استفاده از فضای مجازی بخصوص شبکه‌های اجتماعی بخشی از محصولات خود را از طریق آنلاین بفروشند، چرا فعلان حوزه فرش نتوانسته‌اند از این موقعیت بهره ببرند؟
هادی پورجهان در این باره عقیده دارد: «در هر شکل که نگاه کنیم دیوار فرش در مواجهه با این اتفاق یعنی موج اقتصادی کرونا خیلی کوتاه است. با توجه به مطالب بالا فروش آنلاین فرش بیشتر شبیه به یک شوخی می‌ماند چراکه در این شرایط همانطور که گفتم برطرف کردن نیازهای اولیه زندگی(باتوجه به هرم مازلو) بیشتر حیاتی است چه برسد به محصولی که ممکن است به خودی خود و باتوجه به چرخه تولید و پشتیبانی بعد از تولید آن می‌تواند در انتقال این بیماری موثر باشد؛ با اشاره به اینکه همه مراحل تولید و سرویس آن بصورت سنتی و انسانی صورت می‌گیرد.»
برخی از فعالان اقتصادی عقیده دارند پس از پایان موج ویروس کرونا در کشور و بازگشت شرایط عادی بسیاری از اقلام تولیدی بطور فزاینده‌ای گران خواهند شد و قیمت تولید با افزایش روبه‌رو خواهد شد و به تولیدکنندگان و حتی خریداران فشار زیادی وارد خواهد شد.
این فعال حوزه فرش درباره این اتفاق در حوزه فرش چنین استدلال می‌کند: «وقتی بطور کلان به موضوع تولید نگاه کنیم، می‌بینیم شاید در مرحله اول تهیه نخ و نقشه و رنگرزی مساله مهمی نباشد، زیرا تولیدکنندگان معمولا برای جلوگیری و دوری از مسائل ثانویه، مصالح را یکجا برای تولیدات خود تهیه می‌کنند مگر اینکه بخواهند تولیدات جدیدی را استارت بزنند که در اینصورت نیازمند طراح و رنگرز و … هستند، اما قطعا این اتفاق برای جامعه طراحان، رنگرزان، قالیشوها و سرویس‌کاران و مرمتگران و … اتفاق مبارکی نیست و مانند سایر مشاغل دچار رکود مضاعفی خواهند شد.
مطلب مهم دیگر اینکه باتوجه به افزایش قیمت دلار، قیمت مواد مصرفی تولید بالا رفته است. تا امروز حداقل ۱۰ تا ۱۵ درصد رشد قیمت را شاهد بوده‌ایم؛این اتفاق یعنی فاجعه.
قاعدتا وقتی قیمت دلار بالا می‌رود، قیمت فرش هم بالا می‌رود و بطور منطقی باید مشتری‌ها ولع بیشتری برای خرید فرش پیدا کنند اما در سالی که گذشت عکس این اتفاق رخ داد و مشتری‌ها نسبت به خرید فرش روی خوشی نشان ندادند و در پی این اتفاق قطعا این اشتها کمتر هم خواهد شد.
پس ممکن است راندمان کار بافندگان خانگی در این دوره زمانی بیشتر شود و تولید بیشتری در پی داشته باشد. با توجه به خانه‌نشینی و کسادی مشاغل بیرون از خانه اما ممکن است این تغییر رویه بافت برای تولیدکنندگان دچار مشکل کند از یک طرف عدم فروش تولیدات و از سوی دیگر تامین دستمزد بافندگان، حتی اگر میزان راندمانشان تغییر نکند در این شرایط دشوار خواهد شد.»
