قالیبافی لرستان، سلسله و دلفان و کوهدشت

قالیبافی در مناطق سلسله و دلفان و کوهدشت بیشتر در گروه لچک ترنج و ترنجی قرار می‌گیرد. از مهمترین مناطق بافت در سلسله می‌توان منطقه هنام شامل روستاهای پرسک، سراب، بردبل، روستای دو آب و همچنین منطقه عمومی یوسف‌وند که شامل چندین روستا از جمله دره تنگ و دکاموند و … همچنین روستای اطراف فیروزآباد و منطقه جوانمرد سیاهدول و ندر می‌توان نام برد.

قالی با طرح دو پوهه که تاثیر گرفته از قالی همدان است و دارای ساختاری متفاوت نسبت به گونه‌های رایج استان لرستان هم باید اسمی به میان آورد. وجود درخت سرو در مرکز قالی و انواع پرندگان و حیوانات زیبایی خاصی به آن بخشیده است. همچنین همجواری با شهرهایی چون نهاوند، ملایر و باعث شده تا قالی هایی مانند گله گلی نهاوند و گل حیدری رواج پیدا کند.

بخش خاوه روستاهای کفراج (شمالی و جنوبی)، امیر و چراغ مراکز بافندگی نور آباد هستند که بافته‌هایشان شامل گبه یا گوه و گلیم یا له است که برای پوشاندن کف محل اسکان از آن استفاده می شده است. از دیگر بافته های منطقه الشتر و نورآباد که در هر دو منطقه تولید می‌شده هور، نمکدان یا خوانیه، هُرجک یا خورجین است.

قالیبافی دلفان و سلسله

قالیبافی کوهدشت

اما باید از طرح ها و نقوش منطقه کوهدشت هم نام برد. بارزترین طرح های قالی در این منطقه گل و خار و چنار بوده و طرح های دیگر مناطق قالیبافی مانند عشوند کله گلی ، تویسرکان و نجفوند نیز کم و بیش بافته می شود.

مراکز مهم قالیبافی در کوهدشت درب گنبد، هومیان، کشماهور و زیر تنگ آسیاب هستند. گونه سرطرهان توسط عشایر و روستانشینان این منطقه بافته می‌شود.  در منطقه کوهدشت قالی هایی که بافته می شود با نام کلی گَوه (گبه) شناخته می شوند. گونه سرطرهان هم توسط عشایر و روستانشینان این منطقه بافته می‌شده که نقشه آن معجونی از نقشه های لری و کردی است مصرف محلی داشته و جایگاه خود را برای ورود به بازارهای اقتصادی مثل سایر گونه های فرش لری نیافته است.

مراکز قالیبافی کوهدشت

 

برچسب ها

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن